Dringend eigen gebruik ivm funderingsherstel, afgewezen

Samenvatting

Huurder woont vanaf 1984 op de kelder en bel-etage van het pand, verhuurder wil de fundering gaan herstellen. Waarbij de huurders naar een wissel woning moeten verhuizen. na de renovatie zal er een huurverhoging van maximaal 150,- euro worden door gevoerd. Per 1 maart 2013 zegt de verhuurder de huurovereenkomst op reden, dringend eigen gebruik. Huurder gaat hier niet mee akkoord.

Verhuurder vordert. Dat de rechter de huurovereenkomsten beëindigt met ingang van 1 juni 2013 of op een door de kantonrechter te bepalen datum. Waarbij de huurder verplicht word het gehuurde te ontruimen op lasten van een dwangsom van 1.500,- euro per maand. De bevoegdheid om de woning met sterke arm te ontruimen en veroordeling van de huurder in de kosten van de rechtsgang.

Verhuurder vordert deze eis omdat de renovatie van het pand zo ingrijpend is dat de huurders er niet kunnen blijven wonen en dat bij terug keer een zodanig onrendabele huur betaald wordt dat de verhuurder hier verlies op leid. Daarnaast wordt de kelder aanzienlijk groter, waardoor de huurprijs nog schever wordt. Verhuurder stelt verder, om het pand rendabel te houden moeten de etages in appartementsrechten worden gesplitst. Mochten de verbouwing/renovatie werkzaamheden niet worden uitgevoerd moet er in de woning fors in de badkamer en keuken worden geïnvesteerd. De verhuurder stelt dat er voor de huurders voldoende andere woonruimte beschikbaar is. De splitsing van het pand van groot belang is omdat de verhuurder anders de financiële middelen niet bij elkaar krijgt om de renovatie uit te voeren

Huurder verweerd zich hier tegen en stelt dat de huurder en verhuurder in maart 2011 overeen zijn gekomen dat er een wisselwoning te beschikken wordt gesteld en dat er een huurverhoging van maximaal 150,- euro worden door gevoerd. Maar dat verhuurder zich toen op het Herenhuisarrest van de HR beriep.
Dat de verhuurder nooit de bouwkundige noodzaak van een renovatie heeft aangetoond. Huurder erkend dat de woning licht verzakt maar dat kan met goed onderhoud af.
Teven bestrijden de huurder dat er grootte renovatie aan de badkamer en keuken uitgevoerd moeten worden. De recente lekkage kwam van de buren af.
Huurder hekelt de berekening van de verhuurder over de expleties kosten die zijn heel summier en in werkelijkheid is er geen structurele kloof tussen de kosten en de huuropbrengst.
Tot slot stelt de huurder, mocht de eis worden toegewezen dan vind de huurder een verhuisvergoeding van 100.000,- euro redelijk.

Rechter boordeelt dat hij geen uitspraak gaat doen over wat eerder is afgesproken. Echter wijst hij de vordering van de verhuurder af.
Verhuurder stelt op basis van dringend eigen gebruik de woning nodig te hebben, maar voor het uitvoeren van renovatie/verbouwing is deze grond niet bedoeld. Dit kan alleen als er een grond is waarbij de renovatie zo ingrijpend is dat dit niet met de het voortzetten van de huurovereenkomst verenigbaar is.
Verhuurder was in 2009 nog wel van mening dat dit kon en heeft nu onvoldoend onderbouwd waarom hij van mening is veranderd. Tot slot de verhuurder heeft niet voldoende aangetoond dat de exploitatielasten niet te dekken zijn met de huidige huurprijs.

De rechter wijst de vordering af en veroordeeld de verhuurder tot het betalen van de proceskosten