Geen geliberaliseerde verhuur aan een collectief van huurders, maar individuele huurovereenkomsten

Samenvatting

Huurders de huurprijs van hun studio door de huurcommissie toetsen, hoewel hun contract aangeeft dat de studio onderdeel is van een grote woonruimte, waarin zich nog een aantal andere studios bevinden. Volgens het huurcontract is sprake van een grote woonruimte met meerdere badkamers en keukens, die aan een collectief van huurders in het geliberaliseerde segment is verhuurd. De huurcommissie gaat voorbij aan het contact, en stelt een woningwaardering op voor slechts de studio van de huurder. Verhuurder gaat naar de kantonrechter en vordert een ‘verklaring voor recht’ dat sprake is van een geliberaliseerde woonruimte en dat de huurder als ‘medehuurder’ van een grote, geliberaliseerde woonruimte moet worden aangemerkt, die hij op één overeenkomst, samen met andere medehuurders, huurt.

Kantonrechter gaat voorbij aan het huurcontract en oordeelt op basis van de omstandigheden van het geval (iedere huurder heeft eigen voorzieningen, huurders kennen de andere huurders niet voordat zij de woonruimte betrekken, de studio werd door de verhuurder op internet aangeboden, huurders worden individueel aangesproken op huurachterstanden, huurders zijn individueel een waarborgsom verschuldigd, huurders vertrekken zonder dat hun zgn. ‘medehuurders’ hiervoor om toestemming wordt gevraagd, etc.) dat sprake is van individuele verhuur van losse studio’s.

In reconventie wordt verhuurder veroordeeld tot restitutie van teveel betaalde huur en de waarborgsom (overeenkomst was inmiddels beëindigd).