Geschil inzake servicekosten ’tuinonderhoud’

Samenvatting

De kantonrechter te Amsterdam heeft op 6 juli 2006 een vordering voor de vaststelling van de betalingsverplichting van de huurder ter zake de post ’tuinonderhoud’ van de stichting “Woonstichting Lieven De Key” afgewezen. De kantonrechter bepaalde dat de huurders van het wooncomplex “Oeverpad I” geen bijdrage voor het tuinonderhoud verschuldigd zijn omdat de bij het complex behorende tuin zodanig voor iedereen vrijelijk toegankelijk is dat de tuin niet als onderdeel van de gehuurde woonruimte kan worden gezien.

De stichting verhuurt woningen in een complex met een bijbehorende tuin. In een geschil met een huurder betreffende de onderhoudskosten voor de bij het complex behorende tuin heeft de Huurcommissie bij uitspraak van 25 maart 2005 de onderhoudskosten voor de huurder gesteld op nihil.

De woonstichting is van mening dat de bij het complex horende tuin moet worden beschouwd als een door aard en bestemming bij de woning behorende onroerende aanhorigheid die niet openbaar toegankelijk is.

De huurder stelt dat de tuin feitelijk openbaar is omdat er twee ruime onderdoorgangen zijn via welke men de tuin ongehinderd kan betreden, er zijn weliswaar twee bordjes ‘verboden toegang’ geplaatst, deze zijn in werkelijkheid weinig effectief daar er regelmatig onbevoegden de tuin betreden. Hierdoor zou er sprake zijn van een groenvoorziening met een open karakter waardoor de huurder geen bijdrage voor het tuinonderhoud verschuldigd is.

De kantonrechter stelt dat de “Woonstichting Lieven de Key” het open karakter van de tuin zal moeten aanpassen wanneer zij de kosten van het tuinonderhoud op haar huurders wil verhalen. Wanneer zij de huidige inrichting van de tuin in stand zal laten zal de vordering tot betaling van de servicekosten niet toewijsbaar zijn omdat niet voldoende in de feitelijke situatie tot uitdrukking komt dat het terrein uitsluitend voor rechthebbenden (bewoners van het complex) toegankelijk is.